top of page
Szukaj

Dlaczego nie należy traktować psa jak dziecka?

Zaktualizowano: 4 cze 2024

Wiele osób ma tendencję do traktowania swojego psa jak członka rodziny, a niekiedy nawet jak ludzkiego dziecka. Chociaż jest to zrozumiałe i wynika z miłości do naszych czworonożnych przyjaciół, traktowanie psa jak dziecka może prowadzić do różnych problemów. Dzieje się tak, ponieważ psy są inaczej zaprogramowane pod względem fizjologicznym, emocjonalnym i społecznym, co oznacza, że mają inne potrzeby i sposoby komunikacji.


1. Komunikacja

Psy komunikują się w sposób zupełnie inny niż ludzie. Bezpośredni kontakt wzrokowy, który jest naturalny w komunikacji ludzkiej, może być odczytany przez psa jako zagrożenie. Jeśli podczas spacerów zdarza się, że inne osoby Was zaczepiają, by rozkoszować się na głos widokiem Waszego psa intensywnie się przy tym wpatrując to może go to uwrażliwić, a co za tym idzie - spowodować w przyszłości różnego rodzaju wyzwania behawioralne.


2. Odmienność potrzeb

Psy mają inne potrzeby niż dzieci, zarówno pod względem diety, jak i ilości aktywności fizycznej. Dla przykładu, psy potrzebują codziennego wysiłku fizycznego, a brak ruchu może prowadzić do nadwagi czy problemów z zachowaniem. Dodatkowo, choć stymulacja psychiczna jest potrzebna zarówno psom, jak i dzieciom, dla tych pierwszych jest ona o tyle istotna, że zaniedbanie tej potrzeby może prowadzić do frustracji, a nawet depresji.


3. Szkodliwy antropomorfizm

Traktowanie psów jak dzieci może prowadzić do antropomorfizmu, czyli przypisywania psom cech i uczuć ludzkich. Na przykład, może się zdarzyć, że pies się przestraszy, a my momentalnie bierzemy go na ręce i zaczynamy przytulać, bo tak też postępujemy z ludzkimi dziećmi. Dla psa z kolei podnoszenie i utrata gruntu pod łapami jest bardzo często kolejnym powodem do niepokoju lub obawy.


4. Odmienność zachowań

Traktowanie psa jak dziecka może prowadzić do zachowań, które są dla niego niezrozumiałe i stresujące. Jeśli na przykład będziesz przytulać psa, mimo że wykazuje on znaki niepokoju (odwraca głowę, unika kontaktu wzrokowego), może to zwiększyć jego stres. Choć jest to kwestia zależna od osobnika i jego indywidualnych preferencji, nie należy zapominać o tym, że nie każdy pies lubi być przytulany.


5. Niewłaściwe oczekiwania

Traktowanie psa jak dziecka może skłonić nas do zakładania, że pies jest w stanie zrozumieć i dostosować się do wszystkich naszych reguł i oczekiwań, podobnie jak robią to dzieci. Na przykład, moglibyśmy oczekiwać, że pies będzie cicho siedział i czekał na nasze powrót przez wiele godzin, tak jak starsze dziecko mogłoby zrozumieć potrzebę spędzania czasu samemu. Nie należy zapominać, że spokojne oczekiwanie psa na powrót opiekuna jest zachowaniem, które należy sobie najpierw wypracować.


6. Brak szkolenia

Zdarza się, że opiekunowie zapominają o tym jak istotne jest odpowiednie szkolenie i socjalizacja, które są kluczowe dla zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia psa. Przykładowo, jeśli nie nauczysz psa prawidłowego chodzenia na smyczy, może to prowadzić do problemów podczas spacerów takich jak ciągnięcie smyczy. To samo tyczy się nauki prawidłowych zachowań w towarzystwie innych osobników jego gatunku i to najlepiej w kontrolowanych warunkach.


Chociaż nasze psy są niewątpliwie ważną częścią naszej rodziny, ważne jest, aby zrozumieć i szanować ich unikalność jako zwierząt. Rozumienie i akceptacja różnic między nami a naszymi czworonożnymi towarzyszami pozwoli na budowanie silniejszej, zdrowszej więzi i lepszego życia dla naszego psa.


 
 
 

Comments


Psi Pawer Joanna Kostrzanowska
NIP: 8952262390
Telefon: 695 351 796​

Mail: psipawer@gmail.com

  • alt.text.label.Facebook
  • alt.text.label.Instagram
  • TikTok
bottom of page